استاندارد حسابداری شماره ۴۲ (اندازه گیری ارزش منصفانه)

 ارزش منصفانه استاندارد حسابداری شماره ۴۲ ایران و استاندارد بین‌المللی IFRS 13 هر دو بر اصول ارزش منصفانه تأکید دارند، اما در نحوه اجرا و جزئیات تفاوت‌هایی قابل ‌توجه دارند. هر دو استاندارد از سلسله مراتب سه‌ سطحی برای ارزیابی ارزش استفاده می‌کنند. سطح ۱ شامل داده‌های بازارهای فعال است، در حالی که سطح ۲ داده‌های قابل مشاهده کمتر متداول را در بر می‌گیرد و سطح ۳ متکی به داده‌های غیر قابل مشاهده و قضاوت‌های حرفه‌ای است.

در ایران، محدودیت در بازارهای فعال و داده‌های شفاف، منجر به استفاده گسترده‌تر از داده‌های سطح ۳ در استاندارد ۴۲ می‌شود. به عنوان نمونه، ارزش‌گذاری دارایی‌های نامشهود نظیر برندها یا نرم‌افزارهای داخلی، که اغلب بازاری برای آنها وجود ندارد، تحت تأثیر این محدودیت‌ها دشوار است. از سوی دیگر، IFRS 13 به دلیل اتکای بیشتر به بازارهای شفاف جهانی و داده‌های قابل مشاهده، چارچوب جامعی برای افشاهای مالی ارائه می‌دهد و استفاده از سطوح بالاتر را تسهیل می‌کند.

یکی از شباهت‌ها، تأکید هر دو استاندارد بر ارائه اطلاعات دقیق و شفاف به استفاده‌کنندگان صورت‌های مالی است. اما در مقابل، تفاوت محسوس در محیط اجرا و سطح توسعه بازارها، چالش‌هایی را در هماهنگی این دو استاندارد به وجود آورده است.

برای درک بهتر، می‌توان جدولی ارائه داد که تفاوت‌ها در روش‌های اندازه‌گیری ارزش و نوع داده‌های استفاده‌شده در هر استاندارد را نشان دهد.