نحوه محاسبه اضافه کاری و سایر شرایط آن

پنج قانون مهم توسط اداره کار تدوین شده اند که می توانند نحوه محاسبه اضافه کاری را متحول نمایند. اولین قانون به الزام کارگر اشاره دارد. بر اساس ماده ۵۹ موجود در قانون کار، کارگران باید با انجام اضافه کاری موافقت نمایند. پرداخت همه هزینه های مورد نیاز به ازای هر ساعت اضافه کاری، الزامی خواهد بود. البته که در هفته نباید حجم اضافه کاری بیشتر از ۱۲ ساعت شود.

دومین قانون برای محاسبه اضافه کاری به نوع اضافه کاری اشاره دارد. حمل بار با دست، انجام کار های خطرناک و سخت و فعالیت در محیط های آسیب ها برای اضافه کاری ممنوع است.

بر اساس ماده ۶۰ قانون کار، اگر کارگران برای ترمیم خسارات ناشی از سیل یا آسیب های طبیعی به اضافه کاری نیاز داشته باشند، مشکلی برای کارفرما ایجاد نمی شود. البته که کارفرمایان باید این مسئله را در سریع ترین زمان ممکن به اداره کار اطلاع دهند. محدوده این اطلاعیه برابر با ۴۸ ساعت است. پس از این بازه زمانی احتمال جریمه کارفرما بالا می رود.

ماده ۵۲ قانون اداره کار به ما می گوید که در مشاغل سخت و پیچیده، افراد نباید بیش از ۶ ساعت در روز کار کنند. یعنی در معادن و محیط های کاری خاص، حداکثر میزان کار افراد برابر با ۶ ساعت خواهد بود. آنها تحت هیچ شرایطی نمی توانند اضافه کاری داشته باشند.

در نهایت، ماده ۶۱ قانون کار برای محاسبه اضافه کاری، به ما می گوید که ارجاع کار اضافه برای کارگرانی که در شب کار می کنند ممنوع است. یعنی اگر ساعت کاری یک کارگر ۲۲ تا ۶ می باشد، کارفرمایان نمی تواند فعالیت های اضافی را به آنها ارجاع دهند.